Le Tour 2010; etappe 3 Bekijk etappe 3 met Google Earth Terug naar etappe-overzicht

De eerste Alpenetappe vandaag, dus we hopen op mooi weer. Het is nogal bewolkt als we vertrekken en we hopen dat het zal opklaren. De regenpakken gaan toch ook weer aan, want het is errug koud. De eerste pas is de Oberjochpas. Deze gaat zonder moeite, halverwege nemen we een kleine pauze. Dan Oostenrijk in en afdalen via de Gaichtpas. Deze mag eigenlijk weinig naam hebben. Voor de lunch nog één horde: de Fernpas. Niet al te moeilijk; brede wegen en goed asfalt, maar zoals misschien bekend wel erg druk en je komt dus niet echt lekker in je ritme. Inhalen verplicht. Voor de lunch wijken we uit nostalische overwegingen uit naar Imst, maar de heer Bats is er niet. Daarom wordt het even warrig als het zoeken naar een restaurant niet echt vlot en we met tien motoren drie keer kris-kras door Imst gaan. Uiteindelijk toch een plek gevonden op een terras. Na de lunch begint het echte werk. Eerst gaan we de lastige Piller Höhe over; smalle, steile weggetjes. Volle concentratie nodig! Na de afdaling volgt de ingang naar het Kaunertal. De Kaunertal Gletscherstrasse wordt één van de hoogtepunten van de L.T.T. 2010. Beneden miezert het, maar de toljuffrouw verzekert me dat het wel kan naar boven. Lichte sneeuw zegt ze. Het begint met wat regen, die overgaat in sneeuw. Er is een chemisch goedje op de weg gestrooid, zodat er voldoende grip is. Door het witte landschap verdwijnt alle diepte en ik volg in opperste concentratie het zwarte lint voor me. Op weg naar de top bevriest mijn vizier continu, maar met open vizier rijden gaat al helemaal niet. Beetje wrijven en het beste ervan hopen. Eenmaal boven is het -6oC. Ed is er al en langzaam druppelen de reisgenoten naar boven. Nu weer naar beneden....